فروسیلیکو منگنز

امروزه غالباً ۳۰% کاربرد منگنز در صنعت فولادسازی است. این عنصر به سبب ویژگی اکسیژن زدایی آن و تحت عنوان یک عنصر سولفید ساز مناسب مورد استفاده قرار می­گیرد. هدف از به کار بردن منگنز در آلیاژسازی بدین صورت است که عنصر منگنز با گوگرد واکنش داده، در این حالت مانع از تشکیل سولفیدهای آهن می شوند؛ ازآنجایی که سولفیدهای آهن دارای دمای ذوب کمتری هستند، تحت نورد گرم ذوب شده، ترکهای سطحی تشکیل داده و خواص فولاد را کاهش می دهند. ۷۰% مابقی به عنوان عنصر آلیاژی در فولادسازی مورد استفاده قرار می ­گیرد. فولادها معمولاً دارای ۰٫۲% تا ۲% منگنز می باشند. منگنز ازجمله عناصر آلیاژی ارزان قیمت در بین عناصر آلیاژی است که خواص مکانیکی مهم ازجمله استحکام و چقرمگی را بهبود می بخشند. دو گروه عمده آلیاژهای منگنز، فرو منگنزها (FeMn) و سیلیکو منگنزها (SiMn) هستند. سیلیکو منگنزها علاوه بر منگنز دارای عنصر سیلیکون هستند که عنصری اکسیژن زدا با خواص فوق­ العاده می باشد و خواص مکانیکی فولاد را تا حدود زیادی بهبود می بخشد. هردو عنصر سیلیکون و منگنز بسته به میزانی که مورد استفاده قرا می گیرند، دارای خواص با نفوذی در فولادها هستند. هنگامی که این دو عنصر توماً با یکدیگر در فولادسازی مورد استفاده قرار می ­گیرند، اثرات متقابلی داشته و خواص فولاد را دوچندان برابر می ­کنند. به بیان دیگر فرو سیلیکو منگنز فرو آلیاژی با کارایی فرو سیلیس و فرو منگنز تواماً می باشد. آلیاژسازی با فرو سیلیکو منگنز منجر به فولادهای تمیزتر و عاری از ناخالصی ها می شود و از نظر اقتصادی به صرفه تر خواهد بود.

فرو سیلیکو منگنز با مشخصات فنی زیر در سایز بندی های مختلف بر اساس سفارش مشتری به شرح زیر و در بسته بندی های یک تنی توسط این مجموعه قابل عرضه می باشد.